12 nowych punktów na mapie ciekawostek dendrologicznych

Kategoria: Ochrona Przyrody - aktualności
Opublikowano: środa, 29, październik 2014 06:56
Odsłony: 3563

25 października 2014 r. spod siedziby PTTK ruszyła kolejna wycieczka pod przewodnictwem Pana Antoniego Szarmacha. Oto kolejne gatunki, które tym razem znalazły się na zielonej mapie tworzonej przez uczestników wycieczki. Razem z 10 punktami z poprzedniej wyprawy- legenda mapy liczy już 22 pozycje.

GŁOGONIESZPUŁKA WIELKOKWIATOWA
Rośnie na skwerku pomiędzy ul. Zwycięzców, ul. Pomorską i ul. Solną. Jest mieszańcem głogu dwuszyjkowego i nieszpułki zwyczajnej i ma wiele cech pośrednich pomiędzy rodzicielskimi gatunkami. Głogonieszpułkę najczęściej spotyka się w kolekcjach ogrodów botanicznych. Na mapie egzemplarz ten oznaczono numerem 16.

KATALPA (SURMIA)
Okazałe liście katalpy wyglądają bardzo dekoracyjnie, nie tylko podczas kwitnienia ale także teraz - razem ze zwisającymi długimi wąskimi owocostanami. Okazała katalpa rośnie na Skwerze Miasta Partnerskich - tuż obok Urzędu Miasta. Nieco mniejsze okazy można też obejrzeć przy Ośrodku Arka, na skwerze pomiędzy ul. Zwycięzców, ul. Pomorską i ul. Solną oraz przy Wojskowym Ośrodku Wypoczynkowym przy ul. Wschodniej. Katalpę (surmię) na mapie oznaczono numerem 17.

IGLICZNIA TRÓJCIERNIOWA - GLEDICZJA
Gatunek, który można było poznać bliżej już na poprzedniej wyciecze.Tym razem poza okazem rosnącym przy RCK Pan Antoni Szarmach zaprezentował także duży egzemplarz rosnący przy kaplicy cmentarnej (na mapie numer 14).

SKRZYDŁORZECH KAUKASKI
Kilka egzemplarzy rośnie na Placu 18-go Marca. Największy a jednocześnie najbardziej charakterystyczny okaz pochyla się nad chodnikiem - nie sposób go nie zauważyć. Skrzydłorzech rośnie też m.in. przy ul. Szpitalnej- nieopodal korkowca amurskiego- pomnika przyrody. Tym razem uczestnicy rowerowego wypadu mieli za zadanie odnaleźć i przyjrzeć się długim owocostanom, które o tej porze roku przybierają ciemnobrązowy kolor. Każdy z nich składa się z 60 orzeszków zaopatrzonych w skrzydełka, przypominające głowę afrykańskiego słonia (na mapie numer 12).

KŁOKOCZKA
Nieopodal największego na Placu 18-go Marca okazu skrzydłorzecha rośnie dość niepozorny krzew, który według ludowych wierzeń ma niesamowite moce. Jest to kłokoczka, która od wieków uprawiana była przez człowieka i wykorzystywana m.in. w obrzędach religijnych i zwyczajach ludowych. Już starożytni Celtowie sadzili ją na grobach i kurhanach swoich zmarłych. Tak samo postępowały plemiona Słowian. Kłokoczka znajdowała również zastosowanie w praktykach magicznych i okultyzmie - miała bronić przed złymi duchami, demonami, topielcami oraz wampirami. Z drewna kłokoczki wykonywano figurki świętych, elementy wyposażenia kościołów i kaplic itp. Ze względu na swój kształt i twardość nasiona kłokoczki były chętnie stosowane do wyrobu ozdób i różańców. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w niektórych nazwach ludowych kłokoczki zwanej "drzewkiem różańcowym" lub "kłokoczką paciorkową". Na mapie oznaczono ją numerem 13.

METASEKWOJE CHIŃSKIE
Uczestnicy wycieczki ponownie odwiedzili rosnące przy ul. Walki Młodych metasekwoje chińskie. Gatunek ten przez wiele lat uznawany była za wymarły i znano go jedynie z wykopalisk. Ponownie,,odkryto" ją w roku 1941 w Chinach. Jej miękkie igły opadają na zimę. Na mapie metasekwoje zostały oznaczone numerem 15.

ORZECH CZARNY
Choć to potężne drzewo o rozłożystej koronie, nie można go zobaczyć z ulicy Walki Młodych. Rośnie bowiem za wysokimi budynkami zlokalizowanymi przy ul. Waryńskiego 8 i 9. Wystarczy jednak wejść w podwórko, by zobaczyć olbrzymi okaz orzecha czarnego, którego korona sięga najwyższych kondygnacji budynku. Orzech czarny jest dalekim krewnym naszego pospolicie hodowanego orzecha włoskiego. Naturalnie występuje w Ameryce Północnej, a dokładnie w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Owoce orzecha włoskiego i jego zielone łupiny zawierają brązowy juglon, który wykazuje liczne właściwości lecznicze- między innymi jest jednym z najsilniejszych naturalnych leków przeciwpasożytniczych (na mapie oznaczony numerem 20).

DĘBY BURGUNDZKIE
Kilka egzemplarzy rośnie przy ul. Krakusa i Wandy tworząc szpaler. Tym razem uczestnicy wycieczki przyglądali się bardzo charakterystycznym owocom dębu - o podłużnym, owalnym kształcie, osadzonym w dekoracyjnej zdrewniałej miseczce pokrytej włosowatymi łuskami. Na mapie dęby mają numer 19.

CHOINA KAROLIŃSKIA
Wiecznie zielone iglaste drzewo dorastające nawet do 25 m wysokości. Gatunek pochodzący z zachodniej Karoliny. Jego głównym siedliskiem są skaliste zbocza gór. Szyszki początkowo zielone, gdy dojrzeją stają się brązowe. Gatunek uprawiany jest jako ozdobne drzewo. Część uczestników wycieczki odwiedziło choinę poprzednim razem (na mapie numer 15). China karolińska to prawdopodobnie najrzadsze drzewo wystepujące w naszym mieście.

OLIWNIK WĄSKOLISTNY
Gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych. Występuje na obszarze od Europy po środkową Azję i Himalaje oraz w Chinach. W Polsce jest dość często uprawiany, czasami dziczejący i lokalnie zadomowiony. Ze względu na swoje srebrzyste liście i ładny pokrój uprawiany jest w parkach, alejach i na skwerach (na mapie numer 11). Olbrzymi egzemplarze rosną na wjeździe do naszego miasta od strony Stramnicy. Równie zjawiskowy, choć mniejszy egzemplarz oliwnika rośnie pomiędzy ul. Kamienną i ul. Budowlaną.

TARNINA
Już od dawien dawna śliwa tarnina stosowana była w medycynie ludowej. Wywar z kwiatów tarniny leczył dolegliwości nerek, żołądka czy działał jako środek przeczyszczający. Z kolei wywar z owoców podawano przy krwotokach wewnętrznych i biegunce. Co ciekawe, tarnina stosowana była także w zabiegach magicznych np. obsadzano nią teren wokół kościoła, aby zmarli nie wychodzili poza jego granice. Gałęzie śliwy wkładane do komina, miały odstraszyć wiedźmy a jej kolce wszyte dzieciom w czapki, pozwalały uniknąć uroków. Dym wydobywający się podczas palenia tej rośliny miał zabierać ze sobą ludzkie grzechy, a jej zwęglone resztki wrzucone do wody święconej odstraszały Szatana. Tarnina stanowi dobre miejsce lęgowe dla ptaków i małych ssaków. Owoce odgrywają też istotną rolę w wyżywieniu ptactwa. Roślina ta jest też ważnym gatunkiem żywicielskim i siedliskiem dla długiej listy bezkręgowców i grzybów. Na liściach tarniny żerują gąsienice licznych gatunków motyli, liczne gatunki błonkoskrzydłych i chrząszczy. Owoce tarniny po pierwszym mrozie wykorzystywane są do produkcji popularnych jesienią i zimą nalewek. Na mapie tarnina została oznaczona numerem 21.

SOSNA WEJMUTKA
Sosna wejmutka zwana też sosną amerykańską- gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Sosna wejmutka występuje na północnych i wschodnich obszarach Ameryki Północnej (Kanada, USA). W Polsce uprawiana, spotykana w lasach i parkach. Igły są cienkie i miękkie, zebrane po 5 na krótkopędzie. Uprawiana powszechnie w Europie w lasach i parkach. Na mapie ma numer 22.

Kolejne punkty na dendrologicznej mapie Kołobrzegu pojawią się już wkrótce. Następną wycieczkę zaplanowano już na 15 listopada 2014 r. O szczegółach wycieczki poinformujemy już wkrótce!

Oto jak o naszej wycieczce pisała lokalna prasa: GŁOS KOSZALIŃSKI | KULISY KOŁOBRZESKIE